Poniżej publikujemy pierwsze polskie tłumaczenie eseju Alberta Camusa pt. `Ce que je dois au football`, który ukazał się 17 grudnia 1957 roku w tygodniku „France Football”, tuż po otrzymaniu przez autora literackiej Nagrody Nobla. Celem zapoznania się z okolicznościami napisania tego eseju oraz fascynacją Camusa futbolem zapraszamy tutaj. Jeśli zaś chodzi o czytelny tekst francuskiego oryginału, to dostępny jest on tutaj. Z francuskiego tekst przetłumaczyli: Anna Ciarkowska i Adam Jurek.
France Football, 17.12.1957
Tak, grałem przez kilka lat w piłkę na Uniwersytecie w Algierze. Wciąż wydaje mi się jakby to było wczoraj. Kiedy jednak w 1940 roku ponownie założyłem piłkarskie buty, zdałem sobie sprawę, że minęło znacznie więcej czasu. Pod koniec pierwszej połowy biegałem z wywieszonym językiem niczym owczarki atlaskie, które można spotkać o drugiej po południu w Tizi-Ouzou. W piłkę nożną grałem od dawna, począwszy od – jak mi się wydaje – 1928 roku. Zadebiutowałem w klubie sportowym Montpensier. Bóg raczy wiedzieć, dlaczego tak się stało, mieszkałem przecież w Belcourt, a drużyną Belcourt-Mustapha była Galia-Sports. Sęk chyba w tym, że miałem przyjaciela, zarośniętego faceta, który pływał ze mną w porcie; grał też w piłkę wodną w Montpensier. Oto jak zdeterminowane przez przypadek bywa nasze życie.
Montpensier, bez żadnego powodu, grało często na placu manewrowym. Boisko było tam bardziej poorane niż golenie środkowych napastników, którzy przyjeżdżali z drużyną gości na Alenda Stadium w Oranie. Szybko nauczyłem się, że piłka nigdy nie trafia do ciebie z tej strony, z której się jej spodziewasz. Ta wiedza przydała mi się potem w życiu, zwłaszcza w samej Francji, gdzie ludzie najczęściej nie są tacy za jakich się podają. Czytaj dalej
zglowki 